وقتی در ایوان دلتنگی هایت می نشینی...
وقتی که پشت پنجره ی بارانی
بی هوا شاعر میشوی...
وقتی دیگر کسی برای شنیدن حرفهایت
به اندازه ی لحظه ای فرصت نمیگذارد...
کسی هست که میشود به او پناه برد!!!
کسی که شب دلتنگی را با او میتوان قسمت کرد...
خدایا تنهام نذار.....
نظرات شما عزیزان:
کد را وارد نمایید:
عکس شما